dinsdag 31 december 2013

Van Bibliotheek Naar Mediahuis

Stel je voor, het is midden jaren zeventig van de vorige eeuw. Je bent jong, zit op de middelbare school, en weet niet goed wat je worden moet. Ja leraar misschien, maar in welk vak dan? En dan komt de bibliotheekschool op je pad. Voor als je van boeken en lezen houdt. Een opleiding die je naast de typische bibliotheekvakken - verzamelen en ontsluiten van bronnen en opzoeken van informatie - inleidt in alle wetenschapsgebieden en de letterkunde van zowat alle taalgebieden. Voor wie van boeken houdt en trek heeft in een brede algemene ontwikkeling! Mijn keuze was gemaakt.

Bijna veertig jaar verder is er nogal wat veranderd in bibliotheekland. En heel veel heeft te maken met de veranderingen in het medialandschap. Het SCP publiceert om de zoveel jaar een rapport met de resultaten van hun tijdbestedingsonderzoeken. Eind november verscheen 'Met het oog op de tijd'.

Wie dit doorneemt, mag zich de vraag stellen hoe het gesteld is met de toekomst van het boek, of de zogenaamde printmedia. Alle hierna volgende cijfers zijn afkomstig van onderzoeken van het SCP.

In de periode 1975 - 2000 hebben de printmedia behoorlijk wat terrein verloren:

van 6,1 uur per week naar 3,9 uur per week. Hebben radio en televisie veel van die tijd ingepikt of zijn we meer uitgegaan of gaan sporten?
Uit de rapportage in 2006 van het SCP is te zien hoe mediagebruik van generatie op generatie verandert. Goed te zien is de rol die internet - gestart in 1995 - inneemt vooral op het informatieve domein. In 2005 gaat een 65plusser eerder naar Internet om iets te weten te komen dan dat een boek gepakt werd. En ja, bij jongere generaties zijn het vooral televisie en internet die de dienst uitmaken.


En dat terwijl - tot voor een paar jaar terug - elk jaar meer boeken verkocht werden dan het jaar ervoor. Een soort heel duur behang dus. Boekenkasten als trofeeën die toen nog gevuld werden, verdwijnen nu steeds meer uit het woonkamerbeeld. Jonge generaties zijn er niet eens aan begonnen. Het boek, het tijdschrift en de krant, wie de lijn doortrekt ziet waar het kan eindigen.
Dus keek ik reikhalzend uit naar de cijfers die eind november gepubliceerd werden. In een boek, maar ook op de website en via bovenstaande link in pdf. Er wordt weinig papier meer aan verspild. En daarin zit de crux: de informatie is er en wordt gebruikt, maar niet meer in de printvorm. De verhalen en romans zullen blijven, maar steeds vaker in andere vormen. Zoals alleen nog ouwe mensen zoals ik nog cd's hebben. Jonge generaties gebruiken Internet en streamen muziek, waar ze ook zijn. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. En ja, de LP is weer aan een opmars begonnen. Maar het gaat dan om een leuke niche en niet om de grote aantallen.  En dan de nieuwste cijfers op een rij. De tv die het het beste doet, bij alle generaties, en 65+ staat met kop en schouder bovenaan. De printmedia zijn gezakt naar 2,5 uur tijdbesteding per week, terwijl pc+internet naar 4 uur per week groeit.


In 2011 waren de printmedia dus al gemarginaliseerd ten opzicht van de andere media. Tieners lezen in 2011 nog maar een half uur per week een boek, een krant of een tijdschrift. Natuurlijk: ook de gemiddelde tiener bestaat niet. Er zijn er hier en daar nog te vinden die uren in echte papieren boeken lezen per week. Het worden een soort bezienswaardigheden.

Overigens: ik wil niet laatdunkend doen over het lezen van boeken, kranten en tijdschriften. Het zijn voor mij belangrijke bronnen, goed passend in de categorie 50-64 jaar. En de doelgroep 65+ is in omvang nog jaren een belangrijke en grote groep.
Maar de bibliotheek die voor alle generaties van belang wil zijn, zal toch het roer al een tijdje omgegooid moeten hebben. Door te zorgen dat de digitale bronnen onderdeel van het aanbod worden. En ja, dat doen we als bibliotheken, in toenemende mate hebben we databanken en Ebooks. Via apps zijn die ook beschikbaar op mobiele apparaten. En in toenemende mate zijn er in bibliotheken activiteitenprogramma's die als bron van kennis en cultuur dienen voor jong en oud. Een plek voor verrijking én ontmoeting. In toenemende mate worden bibliotheken voorzien van radio- en tv-studio's. Dat wat er gebeurt kan worden opgenomen, uitgezonden en toegevoegd aan de publieke collectie die teruggekeken en teruggeluisterd kan worden.

De redactie Deventer van RtvOost is onlangs bij ons in komen wonen. In januari komt Drtv inwonen en vanuit de bibliotheek uitzenden. De activiteitenruimte(n) van de bibliotheek, waar steeds vaker allerlei groepen en organisaties uit de stad programma's organiseren, waar cursussen worden gegeven wordt een tv-studio.

Informatie en kennis delen heeft allang nieuwe vormen aangenomen. De boekige bibliotheek wordt een huis van de media en kennisdeling. Voor heel veel mensen, van jong tot oud!

En de bibliothecaris uit de jaren zeventig ziet dat het zo moet zijn, checkt nog even zijn mail en facebook op zijn mobiele telefoon en wenst een iedereen een mediarijk 2014 toe!

Jos Debeij



woensdag 11 december 2013

RTV Oost neemt intrek in de Bibliotheek Deventer

Met ingang van 11 december neemt de Deventer redactie van RTV Oost haar intrek in het gebouw van de Bibliotheek Deventer aan de Brink. RTV Oost beoogt een vergaande samenwerking met de Bibliotheek Deventer, maar ook met andere partijen, waaronder de lokale omroep DRTV, die ook daar gehuisvest zal worden. De omroep voor Overijssel wil zo een stevige basis creëren voor het brengen van nieuws vanuit dit deel van de provincie.

Samen sterker
RTV Oost ziet de ontwikkelingen in Deventer als opmaat voor een provincie-brede aanpak. Directeur/hoofdredacteur Marcel Oude Wesselink: ‘RTV Oost is in de eerste plaats een nieuwsorganisatie, maar wil daarnaast in brede zin regionale informatie bieden. Op beide terreinen zoeken we partners in de regio. We zijn hierover met diverse partijen in gesprek. Met lokale omroepen komen we graag tot een samenwerking om de lokale/regionale journalistiek te versterken. Ook de samenwerking met regionale kranten past hierin. We zoeken met Wegener al een tijdje naar de geschikte vorm. Een bibliotheek is daarnaast bij uitstek een organisatie die doet aan overdracht van informatie. Of dat nu in gedrukte vorm is of audiovisueel. Ook een prima partner dus. Een gezamenlijke huisvesting met de Bibliotheek Deventer en DRTV is een eerste stap die verdere samenwerking moet stimuleren. Ik zou graag zien dat ook de Stentor zich op termijn bij dit trio voegt om samen een Deventer Media Centrum te vormen.’

Welkom
Ook de Bibliotheek Deventer is blij met de komst van RTV Oost. Directeur Jos Debeij: 'We zijn erg blij dat de Deventer redactie van RTV Oost met ons komt samenwonen in onze drukbezochte bibliotheek aan de Brink. Als Bibliotheek Deventer zijn we dagelijks bezig om veel meer dan een uitleenbibliotheek te zijn. Er valt veel te beleven bij de informatieve en culturele activiteiten die in de bibliotheek plaatsvinden en die we samen met mensen uit de stad organiseren. De gezamenlijke huisvesting met RTV Oost en ook DRTV zal een impuls gaan geven aan de onderlinge samenwerking, met een rijker en beter aanbod voor elk van de partners."

zaterdag 7 december 2013

Aaaaah met korting naar Di-rect!

n 2014 verschijnt het nieuwe album van Di-rect. Tijdens de clubtour in het najaar van 2013 zal de band alvast veel nieuw werk ten gehore brengen. De video van de nieuwste single ‘Where we belong’  is alvast te bekijken op de website van de Haagse rockband. Voor dit nummer is Di-rect de samenwerking aangegaan met de Nederlandse DJ Fedde le Grand, wat resulteerde in een originele popsong met prachtige videoclip.

Op donderdag 12 december zal  Di-rect Poppodium Burgerweeshuis aandoen. Zij zullen hierbij vergezeld worden door een veelbelovende opkomende Haagse rockband, genaamd Taymir. Onlangs scoorde Taymir een 3FM megahit met hun single ‘Aaaaah’ en binnenkort zullen ze als 3FM serious talent optreden op het Noorderslag festival in Groningen.

Maak gebruik van uw biebpas om met korting deze twee grootsche rockbands te gaan bezichtigen. Koopt u kaarten via de website, vink dan CJP/studentenkorting aan. Koopt u ze aan de kassa, laat hierbij dan uw biebpas zien. Donderdag 12 december kunt u voor de bescheiden prijs van 19 euro een avond vol knarsende gitaren, dansende krullenbollen en rondvliegende drumstokken beleven. Wilt u zich alvast inleven, neem dan een kijkje op de wikipagina’s van Di-rect of Taymir. Als deze bands u aanspreken, vind u het misschien ook wel leuk om op donderdag 19 december naar voormalig Heideroosje Marco Roelofs te gaan. Ook hier krijgt u weer korting met uw biebpas.

Wij van de Bibliotheek Deventer wensen u alvast een fijne avond!

vrijdag 29 november 2013

Vette en magere jaren - volle en lege glazen

Eind van het jaar ben ik - alweer - zeven jaar werkzaam als directeur van de bibliotheek. Opgeteld zijn het er zelfs veertien, van 1989 tot 1996 werkte ik hier ook al. Zeven jaar druk met van alles en nog wat. Geen week gaat voorbij of iemand vraagt wel hoe het met de nieuwbouw gaat. Zeven jaar bezig met de nieuwe bibliotheek in het centrum. Zeven jaar bezig met een nieuwe bibliotheek in Diepenveen. En ook zeven jaar bezig met een nieuwe bibliotheek in Bathmen. Druk zijn en weinig resultaat boeken. Weinig resultaat? Geen resultaat zegt de toeschouwer! Een voetbaltrainer is dan al lang bedolven onder witte zakdoekjes en heeft al vele jaren het veld geruimd. Men roemt mij zo nu en dan om mijn doorzettingsvermogen en moed. Als het al gemeend en oprecht is, daar wordt niemand echt wijzer van. Na een wedstrijd kun je bezweet en moegestreden in de kleedkamer zitten en toch constateren dat de nederlaag groot is.
Je kunt je dan vasthouden aan het Bijbelse verhaal over de magere en vette jaren. Komen na magere jaren ook vette jaren of gaat het verhaal vooral over spaarzaamheid als het goed gaat, voor de slechte tijden? Is het glas leeg of is de bovenkant leeg en de onderkant goed gevuld. Het heeft vaak meer te maken met een wijze van kijken en benaderen, dan met de werkelijkheid.
De werkelijkheid heb ik hier wel vaker beschreven. Als bibliotheek zijn we volop in beweging om beter aan te sluiten bij de vragen van onze gebruikers en de veranderingen om ons heen. Dat heeft ons geen windeieren gelegd. Het gebruik van de bibliotheek ligt fors hoger dan zeven jaar geleden. We hebben tal van programma's opgepakt en in uitvoering die veel enthousiasme oproepen. Magere jaren vanuit het ene gezichtspunt, blijken vette jaren vanuit een andere hoek. Afgelopen week heeft de gemeenteraad het voorstel voor vernieuwing van het dorpshuis in Diepenveen tot een Kulturhus besproken. Het gaat als hamerstuk door naar de volgende gemeenteraad. Op 18 december komt het voorstel voor invulling van zowel de bezuinigingen als de nieuwbouw bibliotheek centrum in de gemeenteraad. Daarin staat dat we alle vestigingen in wijken en dorpen in stand houden en in het centrum een - kleinere - nieuwe bibliotheek aan de Stromarkt gaan realiseren en ook mee kunnen werken aan de plannen voor vernieuwing van de bibliotheek in Bathmen. Het wordt dus vanaf januari a.s. hard werken om dat allemaal ook daadwerkelijk te gaan volbrengen. Ondertussen gaat het werk in de bibliotheekwinkels gewoon door. Er lijken vette jaren aan te komen met al die nieuwbouw, en wie goed kijkt zal zeggen dat het waar is. Maar het worden tegelijk ook jaren waarin flinke krimp zal gaan plaatsvinden, onder andere omdat we moeten bezuinigen, met minder mensen meer moeten doen. Maar ondanks de krimp in de formatie groeit elk jaar wel weer het aantal mensen dat aanschuift bij onze kerstbijeenkomst. Steeds meer mensen steken namelijk hun handen uit de mouwen voor de bibliotheek.

De zeven volgende jaren in mijn bibliotheekbestaan, ik voorspel dat het bijzondere jaren worden: van groei en krimp, vet en mager en half vol en half leeg!

Jos Debeij



Ojon van Strijland wint de Witte Blomprijs

Ojon van Strijland mag zich vrijwilliger van het jaar 2013 noemen in Deventer. Op donderdagavond 28 november kreeg hij de Witte Blomprijs uitgereikt in de Deventer Schouwburg. De Witte Blomprijs voor een individuele vrijwilliger is een wisselprijs en is bedoeld voor een persoon of personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt in het vrijwilligerswerk.

Het was een spannend avondje voor de Bibliotheek Deventer. Naast Ojon van Strijland was het project VoorleesExpress Deventer genomineerd in de categorie Milieu & Educatie en maakte kans op de gemeentelijke vrijwilligersprijs. Tevens was het Huis van Zwarte Piet genomineerd door maatschappelijke stagiaires van het Etty Hillesum Lyceum.
Deze nominaties zie ik als een erkenning van twee prachtige projecten.

Telkens als wethouder Margriet de Jager onder luid tromgeroffel de prijswinnaar bekend maakte zat ik op het puntje van mijn stoel.
Helaas wonnen de VoorleesExpress en het Huis van Zwarte Piet niet en gingen die prijzen naar het Breinfestijn en de Leeuwenkuil.

Ojon van Strijland werd door collega Agnes Schimmelpenninck voorgedragen voor de individuele vrijwilligersprijs. "Ojon verdient het om deze te prijs te winnen vanwege zijn enorme inzet voor de Bibliotheek Deventer, COC, antiquariaten , Dickensfestijn en nog veel meer! Als bibliotheek zijn we enorm blij met Ojon. Pionier van de Kleine Keizerin, Roze kast en verantwoordelijk voor vele leuke activiteiten i.s.m. COC. Dankzij Ojon hebben we al een aantal boeiende schrijvers mogen ontvangen.En hij werkt graag mee als we een vertelfestival of kinderboekenweekspektakel organiseren. Uren pannenkoeken serveren, kinderen ontvangen...Voor mij is hij de beste Personal Assistant die ik me kan wensen!" schreef Agnes in haar aanbeveling.

Agnes Schimmelpenninck met haar Personal Assistant Ojon van Strijland,
winnaar van de Witte Blomprijs
Met de vrijwilligersprijzen wil de gemeente Deventer haar waardering uitspreken voor mantelzorgers en vrijwilligers in de stad. Zonder betrokken en enthousiaste vrijwilligers kunnen we onze prachtige projecten in de Bibliotheek Deventer niet uitvoeren. We feliciteren Ojon dan ook van harte met zijn prijs!
Daarnaast natuurlijk een dankjewel aan al onze bibliotheekvrijwilligers!

donderdag 28 november 2013

Voordelig naar het Burgerweeshuis!

Als kado aan onze leden kunnen zij vanaf 1 juni van dit jaar korting krijgen bij diverse culturele instellingen en evenementen door heel Nederland. Op de website van Voordeel met je Biebpas is in te zien van welke kunstzinnige, culturele, recreatieve, educatieve of sportieve aanbiedingen gebruik kan worden gemaakt. In Deventer konden leden al met korting terecht bij Filmhuis de Keizer, het Historisch Museum en het Speelgoed Museum. Onlangs is daar nog een interessante organisatie aan toegevoegd, namelijk poppodium Burgerweeshuis.

Burgerweeshuis biedt bibliotheekleden maandelijks de kans om met korting concerten bij hen te bezoeken. In het verleden zijn dit concerten geweest van bijvoorbeeld Janne Schra, The Excitements en Shantel & Bucovina Club Orkestar. Van de concerten die door het Burgerweeshuis worden uitgekozen voor Voordeel met je Biebpas, worden dossiers op de wiki van de Bibliotheek Deventer geplaatst. 

De dossiers in de wiki bevatten een kleine biografie over de betreffende artiest, links naar websites en sociale media, muziekfragmenten in audio en beeld, recensies en informatie over het concert dat zij in het Burgerweeshui zullen gaan geven. Genoeg informatie dus om je lekker in te lezen alvorens een concert te bezoeken!

Momenteel staan er nog weinig dossiers op, maar naarmate er meer aanbiedingen volgen zal deze muziekwiki steeds verder uitgroeien tot een volwaardig 'muzikipedia' vol informatie over nationale en internationale, bekende en minder bekende artiesten. Zojuist is er bijvoorbeeld een dossier over Di-rect online gezet. Zij spelen 12 december aanstaande in het Burgerweeshuis. Taymir, de band die onlangs een 3FM megahit te pakken had met hun single ‘Aaaaah’, speelt in het voorprogramma.
Wilt u als lid graag naar een concert dat geselecteerd is voor Voordeel met je Biebpas, dan kunt u op vertoon van uw bibliotheekpas €2,-- korting krijgen. Koopt u kaarten aan de kassa, dan hoeft u slechts uw pas te laten zien. Koopt u de kaarten liever online, dan kunt u tijdens het bestellen CJP/Studentenkorting aan vinken.

Houd voor nieuwe ontwikkelingen deze blog in de gaten, want er beloven nog veel bijzonder concerten aan te komen. Binnenkort zal er bijvoorbeeld een zeker kalend ‘Heideroosje’ in het zonnetje worden gezet.



vrijdag 22 november 2013

Geert Mak in de bibliotheek

Bijna 10 jaar geleden was Geert Mak voor het laatst in Deventer. Hij stond toen in een volle Lebuïnuskerk om over zijn boek In Europa te praten. De bibliotheek slaagde er in om hem opnieuw hierheen te krijgen. In zijn volle agenda had hij nog net een gaatje op dinsdagavond 19 november.
Na zijn grote Europa-project heeft Geert Mak een reis gemaakt door de Verenigde Staten in het voetspoor van de schrijver John Steinbeck. Steinbeck reisde in 1960 door de VS met zijn hond Charley en tekende zijn bevindingen op in het boek Reizen met Charley. Op de kop af 50 jaar later vertrok Geert Mak vanaf het oude huis van Steinbeck om dezelfde inspectietocht uit te voeren, maar dan met de ogen van 2010. Het resultaat werd het boek Reizen zonder John: op zoek naar Amerika, dat vorig jaar verscheen.




Tijdens de goed bezochte lezing sprak Geert Mak moeiteloos uit het hoofd en toonde zijn eruditie en beheersing van het onderwerp. In een boeiende reeks beschouwingen en anekdotes kwam het Amerika van toen en van nu voor het voetlicht en wisselden Steinbeck’s ervaringen zich af met die van Mak. Na de pauze, waarin zijn boeken door boekhandel Praamstra verkocht en door hem gesigneerd werden, werd de indrukwekkende eerste helft van de lezing nog eens overtroffen. De beantwoording van vragen uit het publiek leidde tot kleine essays waarin ook de relatie Amerika-Europa en de stand van zaken in de Europese Unie aan bod kwamen.
Het was een “ouderwetse” lezing zonder powerpoint, iets wat schrijvers tegenwoordig bijna niet meer aandurven. Geert Mak was echter zo beeldend en boeiend dat publiek achteraf verbaasd moest toegeven het beeldmateriaal geen moment gemist te hebben. Dit is slechts weinig sprekers gegeven en laten we hopen dat het niet nog eens 10 jaar duurt voordat hij opnieuw naar Deventer komt.

donderdag 21 november 2013

Stadsgedicht: Woonzorgcentrum Corel

Een afscheid

Straks ben ik hier vertrokken, en de deur valt dicht,
mijn laatste voetstap treuzelt bij de poort, en 't is gebeurd --
Corel, gegroet mijn trouwe vriend, het afscheid valt niet licht:
de eetzaal, het trappenhuis, hoe raak ik losgescheurd
van zoveel vertrouwds. De keuken, de activiteiten,
de altijd open deuren van de staf,
de liften, steeds te nauw, met nukken en humeuren,
al was je gammel en versleten,
je zat mij aan het hart gebakken, dierbare makker,
je bood mij een comfortabel, warm tehuis, keer op keer,
alsof ik er was geboren. Nu speelt het laatst bedrijf,
ik ben hier nog maar even
en druk nog eenmaal de vertrouwde handen.
Corel, jij weet als geen ander
dat afscheid een vast deel is van het leven --
vaarwel, verwacht een andere heer,
ik sla mijn tenten op aan nieuwe stranden.

© Herman Posthumus Meyjes

Gedicht geschreven ter gelegenheid van de onverwachte sluiting van het woon-en zorgcentrum Corel aan de Zwolseweg in Deventer. Het tehuis werd geopend in 1966 en beheerd door de Zorggroep Solis.

maandag 11 november 2013

Stadsgedicht: Han Hollander

1886-1943

Hij kende en beminde het vlakke land,
het land waar niets gebeurde
en evenmin gebeuren kon.
Toch het waren grootse tijden
want wij 'gingen immers naar Rome',
we gingen van triomf naar triomf
en juichten ons schor voor de radio
bij het horen van zijn stem,
de zeekastelen gleden van de helling,
de zilveren vogels vlogen af en aan,
van trots stonden onze borsten bol
wij hadden een schaakgrootmeester in ons midden
die ook de jeugd onderwees
en Rie Mastenbroek zwom de tijden aan flarden,
zoals Daan Kagchelland ze aan flarden zeilde in zijn jol.

Wat is hiervan gebleven, een bordje op de hoek?
Wat oude mannen die gedenken? Neen, meer!
Geen buurt, geen stad leeft zonder zijn herinneringen,
de bouwstenen van het heden, de tastbare getuigen.
Naar Rome zijn wij niet gegaan,
en dingen zijn gebeurd waarvoor wij het hoofd in stilte buigen.
Maar nòg horen wij de weergalm van het gejuich en het gejoel:
Han Hollander trof onvergetelijk doel.

10 november 2013
© Herman Posthumus Meyjes

Han Hollander was de immens populaire radio-sportverslaggever van de jaren 'dertig van de vorige eeuw. Zijn geboortehuis stond aan de Walstraat, thans het Waltorenpad, te Deventer. Als jood werd hij in de bezettingsjaren omgebracht.
Rie Mastenbroek  en Daan Kagchelland waren Nederlandse kampioenen bij de Olympische Spelen van 1936. De schaakgrootmeester, later wereldkampioen, was Max Euwe. In 1934 werden de wedstrijden voor het Europese voetbalkampioenschap in Rome gehouden. Nederland kwalificeerde zich op het laatst niet.

vrijdag 1 november 2013

Werken aan de toekomst is een beetje kamperen…

De laatste twee maanden van 2013 zijn  drukke  en spannende maanden voor de bibliotheek.  Er staat tegelijkertijd heel veel op de rol. In oktober is op feestelijke wijze in Wijkcentrum St. Jurriën het startsein voor de Wijkwinkel Zandweerd, de BoekStart inloopochtenden en Bookcrossing Zandweerd gegeven. (Lees meer) Het was voor ons ook het startsein om nog meer aan te pakken. En dat terwijl het ook gewoon  al drukke maanden zijn omdat er veel geleend wordt, en we heel veel activiteiten hebben. Nederland Leest gaat in november van start meteen gevolgd door het Huis van zwarte Piet en tal van andere activiteiten. Ondertussen doen steeds meer scholen mee aan ‘bibliotheek op school’ en zijn we schoolbibliotheken aan het inrichten: meer lezen, beter in taal.  We werken elke week hard om te zorgen dat we goede actuele collecties in onze vestigingen hebben en complete collecties die via onze catalogus te bestellen zijn. En via ons landelijke bibliotheek.nl groeien onze digitale collecties met Ebooks en Emuziek.

Spannende maanden omdat aan de gemeenteraad besluiten  voorgelegd gaan worden.  Een besluit over subsidie voor de verbouwing van Hof van Salland als Kulturhus waar in 2014 de Bibliotheek Diepenveen gehuisvest moet gaan worden. En een besluit over de nieuwbouw van de bibliotheek in het centrum. Het gaat - wat ons betreft - om  nieuwbouw op de locatie van het SNS-gebouw aan de Stromarkt. Tegelijk met dit besluit, zal de gemeenteraad voorgelegd worden om de bezuinigingsinvulling voor de bibliotheek vast te stellen. Daarbij wordt de spreiding van de bibliotheekvestigingen gehandhaafd en  een kleinere nieuwbouw in het centrum gerealiseerd. De formatie van de bibliotheek wordt geleidelijk teruggebracht in combinatie met verdere doorvoering van zelfbediening.

De nieuwbouw van de Bibliotheek Centrum zal naar verwachting begin 2017 klaar zijn. Dat duurt nog drie jaar. In die drie jaar gaan we alvast vernieuwingen doorvoeren. Te beginnen dit najaar nog met een andere plaatsing van de collectie, het verplaatsen van het biebcafé 'Koek en Boek' naar de voorzijde en het realiseren van een aparte activiteitenruimte.
Drtv zal bij de bibliotheek intrekken met radio- en tv-studio’s. Zo wordt onze activiteitenruimte ook een tv-studio. In 2014 zullen we starten met gezamenlijke programma's in het kader van Deventer boekenstad. Maar ook de Deventer redactie van RtvOost zal in de bibliotheek gehuisvest gaan worden. Zo wordt de bibliotheek alvast een beetje het mediacentrum dat in de nieuwbouw is voorzien.
Het Kinderboekenleenmuseum is al bezig de zolder geschikt te maken voor de opslag van hun oude kinderboekencollecties. Wij maken een kantoorruimte vrij voor de presentatie van een deel van hun collectie.
Ook tijdens het kamperen,
 gaat het lezen door.
We zijn aan het puzzelen om de openingstijden van de Bibliotheek Centrum in 2014 nog flink te verruimen onder het motto 'Meer open met minder mensen'. Want ondertussen krimpt onze formatie om invulling te geven aan de bezuiniging. Het is allemaal passen en meten om allerlei vernieuwingen nog in te passen in het
huidige gebouw. Het zal ook tijdelijk hier en daar overlast geven. Maar we blijven gewoon open. Zoals een collega zei ‘het gaat wel erg op kamperen lijken’. Maar het opdoen van ervaring vooruitlopend op de nieuwbouw is noodzakelijk om het straks heel goed te kunnen doen, en dan nemen we een beetje kamperen graag voor lief.

Jos Debeij
jdebeij@obdeventer.nl

donderdag 24 oktober 2013

Excitement ! Met korting naar het Burgerweeshuis

Bibliotheek Deventer en Poppodium Burgerweeshuis werken samen om popartiesten onder de aandacht te brengen van een breder publiek. Muziek en bibliotheek hangen immers nauw met elkaar samen. De lang lopende actie Voordeel met je biebpas maakt dat je onder meer met korting naar concerten in het Burgerweeshuis kunt.

Van de artiesten maakt de bibliotheek dossiers en stelt deze open voor iedereen via onze eigen wiki. Mocht u een concert van deze groepen willen bezoeken, dan kunt u hier alvast wat achtergrondinformatie lezen en hun muziek beluisteren. Recensies, krantenartikelen, voorbeschouwingen van concerten, discografieën, video's: de verzameling is zo compleet mogelijk. Bekijk alvast alles over The Excitements en neem alvast een voorproefje voor het uitbundige concert op donderdag 31 oktober a.s. in het Burgerweeshuis.

En vergeet je bibliotheekpas niet!

vrijdag 11 oktober 2013

Jessica Durlacher te gast bij Deventer Literair

Geïnteresseerden in Nederlandstalige literatuur vinden elkaar al enige jaren bij de Vereniging Deventer Literair. Zondag 13 oktober a.s. is schrijver, columnist en criticus Jessica Durlacher te gast. De middag begint om 15.00 uur en vindt plaats in de Synagoge, Golstraat 2.

De Deventer Bibliotheek ondersteunt deze ontmoetingen van harte en stelt voor iedere bezoeker een dossier samen met gedegen en zeer
gevarieerde informatie over de auteur. Dit literaire dossier is net als onze maatschappelijke en onze muziek-dossiers digitaal terug te vinden in onze wiki en via onze website.
Uiteraard nodigen we u uit interessante informatie aan de dossiers toe te voegen. het blijft tenslotte een wiki!

Jessica Durlacher (1961), getrouwd met Leon de Winter, was aanvankelijk columniste en criticus alvorens ze in 1997 debuteerde met de roman Het geweten. Haar vader, G.L. Durlacher (1928 – 1966), schreef een indrukwekkend autobiografisch oeuvre over zijn herinneringen aan de Holocaust. De debuutroman van Jessica Durlacher, en haar tweede roman De dochter, zijn in feite ’tweede-generatieromans’: in beide zijn de hoofdpersonen kinderen van ouders die de concentratiekampen hebben overleefd. Haar volgende roman Emoticon (2004) speelt in Israel en beschrijft de vriendschap van twee vrouwen met een gemeenschappelijk verleden. Haar laatst verschenen roman De held (2013) handelt over terugkerende thema’s uit de Tweede Wereldoorlog, zoals haat, vervolging en weerbaarheid.

Lietratuur en Bibliotheek: een pracht combinatie!

 

dinsdag 8 oktober 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 24 september. Toen stond de Gele Verhalenbus bij het Winkelcentrum de Boreel.

Ik volg graag de ontwikkelingen in de elektronica, radio en tv. Ik kijk wat er nieuw op de markt is, dan ga ik bij de Mediamarkt kijken. Ik koop het niet, veel te duur, maar dan weet ik wel weer wat er is. Ik denk dat we over twintig jaar allemaal een chip hebben in de schouder of arm. Als je op Schiphol langs de douane gaat zeggen ze: ‘Hé, je hebt nog een bekeuring open staan!’ Ik zou best wel mee willen werken aan een proefgroep.
Harry, 62 jaar
 
Waarom deed Adolf Hitler zo raar dat ie heel Nederland wou overnemen?
Dylan, 14 jaar

Hoe zijn dinosaurussen ontstaan? Hoe zijn ze er gekomen, uit een ei? Maar hoe is die eerste dan op de wereld gekomen?
Sjors, 15 jaar 

Als ik een nieuw spel koop of in een bijzonder gebouw ben dan denk ik altijd: welk masterbrein heeft dat zo in elkaar gezet? Hoe slim moet iemand zijn om dat te maken?
Ik ben niet actief op zoek naar het antwoord. Ik vind de vragen interessanter.
Koen, 24 jaar

Ik stel mijn hele leven al vragen aan iedereen. Ik ben hongerig om achter dingen te komen. Bij mij vallen er geen stiltes. Op feestjes heb ik altijd wel een vraag. Ik vind elk mens interessant, ik zoek altijd wel een interessant gebied in iemand op. En als het antwoord komt dan verzin ik alweer een nieuwe vraag.
Koen, 24 jaar

Als ik geld zou hebben dan zou ik onderzoek doen naar voeding. Is het allemaal nodig en goed, al die smaakversterkers en zo. Er zijn heel veel lobby’s. Welke belangen spelen daar allemaal mee? Ik zou willen onderzoeken welke schade het mensen aandoet en willen weten in hoeverre er sprake is van corruptie door de voedselproducenten.
Koen, 24 jaar

Wat doen docenten in hun vrije tijd?
Elayda, 15 jaar

Wat denken jongens in het algemeen over meisjes en wat zeggen in hun vriendengroepje? Zijn ze wel te vertrouwen zijn? Vertellen ze geen leugens? Meisjes zijn meer open tegenover elkaar. Jongens met elkaar doen heel stoer, anders dan wanneer ze met een meisje alleen zijn. Maar meisjes doen de laatste tijd ook meer stoer, die willen er ook meer bij horen.
Elayda, 15 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:

Stadsgedicht: Geert Groote

Ik zag hem op het plein, in vroom gepeins verzonken,
gebogen rug, het voorhoofd diep gegroefd.
Daar ging een mens in wie de wijsheid was bezonken
en die van 't zoetst en het bitterst had geproefd.
In eenvoud, menselijkheid, devotie uitgeblonken,
krachtdadig en gestreng, soms vrolijk, meest bedroefd.

Verwonderd keek hij naar de felle zonnebloemen,
van zuidelijke reizen hem nog wel bekend,
en 't kruid dat zich op verre afkomst kan beroemen.
De kloostertuinen was hij nagenoeg ontwend.
Veel nieuwigheid, dacht hij, te veel om op te noemen,
de namen kreeg hij niet meer ingeprent.

Toch voelde hij zich thuis: de mens leek hem vertrouwd:
bekende sluwe koppen, bekende woede, haat,
bekende lust naar edelstenen, zilver, goud
die brandde in holle ogen in 't gulzige gelaat.
De praalzucht en de snoeverij zijn eeuwen oud,
Matiging en rust is als aan dovemansoor gepraat.

Nu was hij moe, 't was zwaar de mensheid te bewegen
die zo gemakkelijk bezweek voor roem en waan.
In 't kristal van de kapel blonk ons het zonlicht tegen,
de straling van het hemels licht was allerwegen --
Ons werk, zei hij tot slot, is voor de lange baan.
en hij verrees, keek rond, en hief zijn hand ten zegen.

© Herman Posthumus Meyjes

Gedicht ter gelegenheid van de opening van de glazen kapel op het Lamme van Dieseplein.

maandag 7 oktober 2013

Feestelijk "3-in-1" startsein Wijkwinkel, inloopochtenden BoekStart en Bookcrossing Zandweerd

Op maandag 7 oktober gaven Margriet de jager (wethouder gemeente Deventer), Mieke Chaabane (Zorggroep Solis) en Maria Hertsenberg (Bibliotheek en Wijkwinkel) op feestelijke wijze in Wijkcentrum St. Jurriën het startsein voor de Wijkwinkel Zandweerd, de BoekStart inloopochtenden en Bookcrossing Zandweerd.

Wethouder Margriet de Jager benadrukte het belang van samenwerking in de wijk Zandweerd. “Het is fijn dat de bewoners nu ook in hun wijk bij de Wijkwinkel terecht kunnen met hun vragen.”

Opening van de Wijkwinkel door wethouder Margriet de Jager

Mieke Chaabane, directeur intramurale zorg Zorggroep Solis, gaf aan het belangrijk te vinden dat er een plek in de wijk is waar de Wijkwinkel , Bookcrossing en BoekStart onderdak hebben. Professionals zorgen voor de coördinatie, vrijwilligers voeren het uit.

Maria Hertsenberg, voorzitter van het bestuur van de Bibliotheek en Wijkwinkel vertelde over het belang van voorlezen en boeken, juist ook voor  jonge kinderen. Het project BoekStart is gericht op gezinnen met jonge kinderen tussen de 0 en 4 jaar. "15 minuten lezen per dag, 1000 nieuwe woorden per jaar."

Kinderen van kinderopvang Het Kinderrijmpje (RC Kids), Allio (Oudaenstraat) en Sam & Abeltje waren ook uitgenodigd en hielpen een handje mee tijdens de openingshandeling.

Maria Hertsenberg, voorzitter bestuur Bibliotheek en Wijkwinkel geeft het startsein voor de BoekStart inloopochtenden

Na het startsein vond de eerste muzikale voorleesactiviteit voor kinderen van 0 tot 4 jaar plaats. Vanaf 7 oktober is er wekelijks een BoekStart inloopochtend op maandag van 10.00-11.00 uur. De Wijkwinkel Zandweerd is geopend van maandag t/m vrijdag van 9.00-11.00 uur. En Bookcrossing Zandweerd is van maandag t/m zondag geopend van 8.30-18.00 uur.

Ruim 30 peuters luisterden naar
de muzikale voorleesactiviteit
van  de BoekStart Inloopochtenden

Wijkwinkel
De Wijkwinkel Zandweerd is de tiende Wijkwinkel waar wijkbewoners terecht kunnen met hun vragen op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Vrijwilligers van koffieochtenden in St. Jurriën verzorgen de bemensing van de Wijkwinkel.

Tijdens de dagelijkse koffieochtenden helpen bezoekers elkaar bij het informeren en zoeken van een antwoord op hun vraag of een oplossing voor een probleem. De vrijwilligers ondersteunen hierin met extra informatie en leggen verbindingen met spreekuren van diverse andere maatschappelijke organisaties in omliggende Wijkwinkels. De vrijwilligers worden tijdens de koffieochtenden ondersteund door professionals van verschillende maatschappelijke organisaties. Daarnaast kunnen ze een beroep doen op de backoffice van de Wijkwinkel.

BoekStart Inloopochtenden
Voorlezen is goed voor de taalontwikkeling en versterkt de band tussen jonge kinderen en ouders. Boekstart is een project dat (mede) uitgevoerd wordt door de Bibliotheek om voorlezen aan kleintjes te bevorderen. Tijdens BoekStart Inloopochtenden wordt voorgelezen, soms een liedje gezongen en is er ruimte om andere ouders te ontmoeten. Voorleesvrijwilligers geven tips en trucs hoe je het beste kunt voorlezen aan de hummels. Ook worden af en toe speciale activiteiten georganiseerd, zoals babymassage en Muziek op schoot.

Bookcrossing Zandweerd
Bookcrossing is een vrijwilligersinitiatief waarbij gelezen boeken een '2e kans' krijgen om gelezen te kunnen worden. U kunt boeken inleveren bij het Bookcrossingpunt Zandweerd en ook boeken meenemen. Boekcrossing is iedere dag (maandag t/m zondag) te bezoeken tussen 8.30 en 18.00 uur (zaal De Draak)

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 24 september. Toen stond de Gele Verhalenbus bij het Winkelcentrum de Boreel.

Ik studeer biochemie in Amerika en ben hier nu twee jaar op zending voor mijn kerk. Veel mensen zeggen dat wetenschap en geloof niet samengaan. Ik vind het superinteressant om te kijken hoe ze wél kunnen samenwerken. Ik zou bijvoorbeeld willen onderzoeken of wonderen wetenschappelijk verklaard kunnen worden.
Garrett, 19 jaar, Utah

Ik heb interesse in wereldtalen, maakt niet uit wat. Geschiedenis en talen. Meer specifiek: vooral oorlogen en van oorlogen vooral de Tweede Wereldoorlog. Dat komt ook doordat mijn moeder en mijn opa er enorm veel over lazen. En zelf denk ik dat je in oorlog kan zien hoe mensen zijn. Hoe ze dan handelen en waarom, dat zijn ze echt, zonder masker.
Tanner, 20 jaar Virginia
 
Ik studeer facility management. Ik vind het boeiend van alles te weten over wat er bij een bedrijf achter de schermen moet gebeuren om het hoofdproces te laten draaien. Dat er bij een kantoorpand  bijvoorbeeld  beveiliging is, catering, dat er schoongemaakt wordt. Dat alles goed loopt.
Leon, 19 jaar 

Wat gaat de toekomst brengen? Is er straks nog wel pensioen? Gaat het allemaal wel goed komen? Ik denk ook wel eens: als er geen geloof was, was er dan ook oorlog geweest? De meeste oorlogen draaien om politiek en geloof. Iedereen moet in vrede met elkaar leven volgens de Bijbel, en Koran en dat soort boeken, maar schijnbaar kunnen ze het zelf niet.
Peter, 41 jaar

Ik ben op dit moment nieuwsgierig naar de toekomst van de sociale media. We zitten in een wereld waarin we heel veel delen. Hoe ga je daar als bedrijf, en als persoon mee om? In mijn bedrijfsstage onderzoek ik hoe je mensen mee kunt laten denken over je bedrijf. Ik volg blogs van mensen uit mijn expertise groep. Ik duik in de boeken. Het laatste wat ik heb opgezocht gaat over Pinterest, een social media waarmee je afbeeldingen kan delen.
Ivo, 22 jaar

Ik zou wel eens willen praten met Sir Cam Robertson. Hij heeft  het gevoel dat het schoolsysteem van nu, de creativiteit, het talent van kinderen niet omarmt maar juist tegenhoudt. Dat spreekt me aan. Vroeger tekenden we allemaal en nu kunnen we het niet meer. Onderwijs zou veel meer moeten gericht zijn op talent van kinderen.
Ivo, 22 jaar

Ik vond voetbal eerst heel erg leuk maar toen kwam een voetbal heel hard in mijn buik en toen wilde ik niet meer op voetbal.
Edo, 5 jaar

Wat gebeurt er als twee zwarte gaten op elkaar botsen?
Ingeborg, 12 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:

zaterdag 5 oktober 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 24 september. Toen stond de Gele Verhalenbus bij het Winkelcentrum de Boreel.

Hoe krijg ik een vrouw? Ze lopen steeds weer na een paar maanden weer weg. Misschien is dus mijn vraag hoe hóu je een vrouw? Haha! Hoe krijgen mensen het voor elkaar om twintig jaar met dezelfde vrouw te blijven? Hoe blijft dat nou spannend?
Dirk, 67 jaar

Oud zilver. Ik wil me in de verschillende stijlen verdiepen, ze herkennen, oude merken opzoeken. Bijvoorbeeld de zilveren sieraden van de Amsterdamse school, een eenvoudige mooie stijl uit de periode tussen de twee wereldoorlogen. Je kan zien hoe het gemaakt is, daar hou ik van. Helaas is het een beetje ‘uit’. Alles verandert, smaak verschuift. Dus nu ben ik ook nieuwsgierig naar wat mensen vandaag de dag dan wel mooi vinden!
Nico, 69 jaar

Ik zoek alles over de oude Westraven pottenbakfabriek. De fabriek is opgedoekt  maar ik verzamel de tegeltjes. Heel simpel, eerlijk. Mooie kleurtjes en randjes.
Wim, 70 jaar

Wat drijft de mens? Wat motiveert hem, wat zorgt ervoor dat ie vooruit wil? Ik denk zelf dat het heel verschillend kan zijn, daarom ben ik er dus nieuwsgierig naar. Ik lees boeken. De laatste over Rusland. Tja, wat díe mensen drijft… Ik las: ‘Rusland kun je niet begrijpen, Rusland kun je alleen geloven!’
Sietse, 24 jaar

Ik wil meer weten over mensen met dementie. Hoe beleven zij de wereld? Ik wil ze beter begrijpen. Ik lees, ik ga naar lezingen, van alles.
Janneke, 23 jaar

Hoe kan ik het beste omgaan met mijn adhd? Dat vind ik wel belangrijk. Via internet kom ik wel wat te weten. Van deskundigen en van andere mensen die het ook hebben.
Rachel, 17 jaar

Wonen er mensen op Mars? Ik hoop het wel. Ik denk dat ze kleiner zijn, maar verder wel ogen en vlees en botten en zo hebben.
Bram, 9 jaar

De grond zegt heel veel over onze historie over onze ‘roots’. Ik zou als het kon alles overal wel af willen graven! Intrigerend. Het gaat me niet alleen om archeologische vondsten, maar ook om de grondstoffen, de fossiele brandstoffen, het water. Hoe kunnen we het benutten, de grond waar we op staan en waar we van leven?
Vader van Bram, 41 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:

vrijdag 4 oktober 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 24 september. Toen stond de Gele Verhalenbus bij het Winkelcentrum de Boreel.

Hoe werkt de motor van een auto? Het is voor mij de meest kernachtige en basale vertaling van moderne techniek en daarom vind ik dat ik dat moet weten. Ik neem me altijd voor om een boekje daarover mee te nemen op vakantie. Het is er nog steeds niet van gekomen. Maar voor ik dood ga…zeker weten!
En nog iets: hoe werkt het vrouwenbrein?
Pieter, 59 jaar

Wat nu gelijk bij me opkomt: waar zijn ándere mensen eigenlijk nieuwsgierig naar?
Maar ik ben ook nieuwsgierig naar de verschijnselen om me heen. Als klein kind vond ik de wereld, het heelal te groot. Best wel eng en vreemd. In mijn studie natuurkunde zoek ik  verklaringen. We zijn nu bezig met de wetten van Newton. Actie = reactie. Daarover heb ik nog geen vraag. Ik kijk eerst een tijdje de kat uit de boom.
Floris, 16 jaar

Hoe verdoezelt de mens de waarheid? Hoe doen de hersenen dat? Dat je soms dingen lijkt te hebben ervaren die in werkelijkheid heel anders waren. Wat is bewustzijn precies? Waar wordt het door bepaald en beïnvloed? Is er eigenlijk wel objectieve waarheid, of maakt iedereen zijn eigen verhaal? Dat soort dingen boeit me enorm.
Thea, 68 jaar

Ik heb in Ecuador een scriptie geschreven over internetgebruik door Ecuadoriaanse exploiteurs. Wat ik eruit overgehouden heb is dat ik naar het buitenland wil. Er is meer dan de ‘rechttoe rechtaan’ manier van leven zoals in Nederland. Dat wil ik meemaken. En dan wil ik ook nog wel weten hoe ze in Ecuador gebruik maken van de sociale media. Ze doen het massaal, maar is het effectief?
Rene, 24 jaar

Kinderen, mijn kinderen, alles van kinderen, dat is mijn leven, daar wil ik gewoon alles van weten. Lezen heb ik geen tijd voor, ik praat erover met een vriendin. Hoe ik alles moet doen bijvoorbeeld zodat ik naast mijn werk meer tijd over hou voor de kinderen.
Annemarie, 41 jaar

Deze vraag is eigenlijk te moeilijk. Daar moet eigenlijk een weetdeskundige een antwoord op geven. Mijn vraag is: hoe komt de lucht? Ik bedoel, ik weet wel dat de bomen lucht maken, maar hoe komt dat andere dan? Je moet al die lucht toch samenvoegen? Een sigaretje of een hele fabriek doen er ook weer iets in, maar dat is niet echte lucht, dat is vies, en dat is dus óók niet de samenvatting.
Tinka, 7 jaar

Waarom is chocola niet eerder uitgevonden? Dat had ik de mensen eerder ook wel gegund.
Anniek, 10 jaar

Waarom hadden ze in de middeleeuwen van die gekke kleding? Van die plofkleren en wijde rokken? Toch helemaal niet mooi?
Jet, 11 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:

donderdag 3 oktober 2013

De wonderen zijn de wereld nog steeds niet uit

Twee jonge gladgeschoren heren in keurige pakken. Net iets te zwart. Van net iets te ouderwetse snit. Beide met een identieke flinterdunne aktetas onder de arm. Zeer gezamenlijk in hun hele voorkomen. Ik schat ze in als zendelingen van een duidelijk en blij geloof. Dat klopt. Omdat we met een project bezig zijn waarbij we gehuld in een witte jas mensen in een gele bus mogen lokken, ga ik op hen af. Als dat niet zo was geweest had ik hun blik ontweken of was ik met een flauw, niet te opvallend boogje om hen heen gelopen.
Bang om aangeklampt te worden en een wereld te moeten betreden die de mijne niet is.
Een wereld waarvan ik vermoed dat ze gespeend is van levende nieuwsgierigheid. En dat klopt niet. Van geen kant. Tanner en Garrett, zo heten ze, komen uit Amerika. Utah en Virginia waar ze bedrijfskunde en biochemie studeren. Ze zijn nu twee jaar op zending in Europa, waarvan een half jaar in Nederland. Tanner van de bedrijfskunde brandt meteen los: hij wil alle wereldtalen bestuderen, en de geschiedenis van alle landen leren kennen. Te horen aan zijn woordenschat en uitspraak na een half jaar Nederland gaat hem dat wel lukken. De leeswoede en interesse van zijn moeder en opa voedden hem en duwden hem als vanzelf in deze richting. Richting nieuwsgierigheid. Binnen de geschiedenis hebben oorlogen zijn specifieke belangstelling. ‘In een oorlogs komt het erop aan,’ zegt Tanner, ‘dan vallen maskers weg en zie je waartoe de mens in staat is, zowel in negatieve als in positieve zin.’ Thanatos en Eros.
Garrett staat er rustig luisterend bij. Intussen zie je zijn hersenen werken. Wat zal hij eens plukken uit de waaier van onderwerpen die zich daar aandient. Hij begint met iets  biochemisch waarbij ik al spoedig de draad kwijtraak. Dan komt hij me tegemoet. ‘Ja,’ zegt ie met een twinkeling in zijn ogen, ‘wetenschap en religie gaan niet samen is de gedachte. Maar ik denk dat dat misschien wel kan. Ik zou wel eens willen onderzoeken of bepaalde wonderen wetenschappelijk te verklaren zijn.’ Het klinkt niet eens naar vaste overtuiging, rotsvast geloof. Het klinkt vooral naar zoekende nieuwsgierigheid. In een controversiëel hoekje wetenschap, dat wel. Maar de heren hebben zich op deze milde septembermiddag moeiteloos door mijn vooroordelen heen gekletst. En omdat die hoofden zo fris uit die nette overhemden steken, betrap ik mezelf erop dat ik hoop dat ie dat gaat doen, met zijn soort instelling en bagage: van het gebaande pad van de wetenschap afwijken. Kijken waar hij dan terecht komt. En of we er nog eens wat van horen. Hoe een wonderbaarlijke genezing, het opstaan uit een vermeende dood, water slaan uit een rots, nou eigenlijk in zijn werk gaat. Vertaald in alle wereldtalen. Ondertekend door Tanner en Garrett uit Utah en Virginia.
Dat ik binnen twintig minuten tot deze wens kom is eigenlijk al een wonder op zich.

Alied van der Meer

Mede mogelijk gemaakt door:                  

woensdag 2 oktober 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Ik wil meer weten van het zwarte gat. Hoe het eigenlijk werkt. Het is een hele oude zon, dat weet ik al van een vriend van papa. Ik wil er niet naartoe. Eng! Maar ik wil  het wel weten.
Noa, 7 jaar

Ik lees. Alles. Hele dagen. In een andere wereld zitten. Alles vergeten. Het enige dat  ik dan dus nog wil weten is ‘hoe het verder gaat’.
Wendy, 31 jaar

Ik ben geïnteresseerd in wereldontwikkeling. Hoe landen en continenten zich ontwikkelen. Op het gebied van de landbouw, de zorg, de hele politiek maatschappelijke situatie. Ik heb een administratieve functie gehad binnen het ontwikkelingswerk in Brazilië, Zambia, Zuid-Afrika. In die landen ben ik extra geïnteresseerd.
Bert, 69 jaar

Dinosaurusboeken. Ik wil weten van Rex. Van zijn botten van binnen.
Sem, 5 jaar 

Ik ben nieuwsgierig naar de hamster. Hoe die in zichzelf leeft. Hoe die denkt, wat ie leuk vindt om te spelen. Mijn hamster is wel heel sportief, elke avond  rent hij in een van de radjes! Ik denk wel dat beesten kunnen denken, zo van: oh, dat is een leuk baasje, daar wil ik bij blijven…
Julia, 8 jaar

Ik kijk gewoon naar mijn konijn en daarom weet ik dat hij avonturen leuk vindt. Hij gaat dus weglopen. Hij houdt er ook van om een stukje witlof (15 cent) in een w.c rolletje te doen en dan daarmee aan de slag te gaan. Rollen en dat het er dan uitvalt en dat ie het dan op mag eten. Hij is ook wel eens stiekem naar mijn kamer gelopen ’s nachts.
Noa, 8 jaar

We zijn altijd wel bezig, wandelen, lopen, fietsen. Lekker buiten. In beweging. We zijn dus eigenlijk vooral benieuwd naar het weer. Kunnen we erop uit? Verder… tja, ik kijk naar voetbalwedstrijden op televisie. Voor- en nabesprekingen doe ik niet aan, dat geouwehoer! Het gaat om de beweging.
Mevrouw Metz, 80 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:



dinsdag 1 oktober 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Poëzie, taal, literatuur, muziek. Hoe menselijke emoties daarin tot leven komen, uitgedrukt kunnen worden. Dat interesseert me, daarin ben ik op zoek naar herkenning. Mensen die wat te vertellen hebben over het leven. Van Robert Macfarlane las ik over zijn reis langs oude wandelwegen in Groot- Brittannië. Zoals hij het beschrijft, maak je het echt mee. De inhoud is boeiend: ik wil er van wandelen, maar ik beleef ook plezier aan de poëtische stijl.
Gerard, 55 jaar

Opvoeding, de zorg voor het kind in het onderwijs, hoe de politiek naar het onderwijs kijkt, daar focus ik op. Ik werk als remedial teacher. Juist omdat een kind zo snel, soms te snel, een etiketje krijgt opgeplakt, wil ik alles weten over autisme, ADHD. Ik wil diagnoses kunnen onderbouwen. Niet zomaar een beetje op mijn gevoel afgaan.
Dineke, 30 jaar

Rock! Om lekker af te reageren van mijn werk. The Stones, Deep Purple. Het mag wel een beetje melodieus zijn, maar niet té soft natuurlijk! Ik weet er veel vanaf omdat ik al vanaf mijn 12e jaar al liefhebber ben. Nou dan weet je het wel hoor, waar je moet zoeken. Het laatste wat ik heb aangeschaft is een boek over de geschiedenis van Kiss.
Freddy, 50 jaar 

Mijn interesse ligt in de vormgeving. Van alles. Volgens mij is dat al heel lang zo. Ik geef wel eens de schuld aan het feit dat ik kleurenblind ben. Als iemand het over een mooie rode bloem heeft, moet ik kijken naar de vórm om te kunnen onthouden wat ‘die mooie rode bloem’ is. De vorm is mijn sleutel. Het laatste dat ik onderzocht heb is hoe ik een tafel ergonomisch verantwoord kon maken.
Erik, 45 jaar

Ik ben geïnteresseerd in mensen. En doordat ik veel met mensen doe en praat, hoor ik over van alles en nog wat. Vroeger in mijn werk als postbode heb ik ook heel wat mensenkennis opgedaan. En niet alleen mensenkennis. Als er ergens een koe moest kalven of als het hooi voor de regen uit naar binnen moest: ik zette de postfiets aan de kant en ik ging helpen. Op die manier kom je ook heel wat te weten hoor!
Tonny, 79 jaar

Ik ben benieuwd naar alles wat er in mijn nabije omgeving gebeurt. Het regionale nieuws in de krant, de natuur om me heen, de planten die er groeien. Ik kom van het platteland, misschien komt het daarvan. Dit weekend kwam ik in Nijkerk iemand tegen die had het over de papegaaienplant. Daar had ik nog nooit van gehoord. Dat ga ik thuis dan gelijk opzoeken.
Betty, 62 jaar

Mede mogelijk gemaakt door:             


maandag 30 september 2013

Zo!

Bibliotheekmensen zijn van huis uit bescheiden. Ze schreeuwen niet, zijn doorgaans beleefd en dringen zich niet op. Net zoals een bibliotheek doet. Een bibliotheek is er, je mag er gebruik van maken, maar schreeuwt niet en dringt zich niet op. De leugen mag er naast de waarheid slapen en niemand die er wat van zegt. Dat maakt van de bibliotheek een plek waar iedereen terecht kan 'zonder aanziens des persoons'. De bibliotheek zal haar karakter moeten behouden, maar de bescheidenheid moeten laten varen.

De tijden veranderen, de wereld om ons heen is fors veranderd. Vooral door de opkomst en bloei van Internet. Informatie is digitaal geworden, boeken worden E-books en via pc, tablet en telefoon zijn we altijd en overal online. 'Bouw maar iets kleins' zei aan het slot van het politiek café een meneer uit de zaal over de nieuwe bibliotheek. 'Waarom zou je over een paar jaar in hemelsnaam nog een bibliotheek moeten hebben als alles online is?' Ik moest op dat moment mijn bescheidenheid laten varen en kort en bondig vertellen waarom een bibliotheek in de toekomst noodzaak blijft voor individu en samenleving.Laat ik het nu iets uitgebreider doen.

Schatkamer
Op dit moment lenen we nog steeds een miljoen boeken, cd's en DVD's uit. Dat is nog steeds heel substantieel. Laten we die op een hoop leggen en iemand vragen te zorgen dat ze in de vestiging naar keuze opgehaald kunnen worden. Dan begrijp je dat er wel iets van organisatie en ook gebouwen nodig is om dat voor elkaar te krijgen.
Tegelijk weten we dat stap voor stap ook in Nederland - waar het door het kleine taalgebied wat langzamer gaat - steeds meer boeken als Ebook beschikbaar komen. Dus ergens over een aantal jaren zullen meer E-books gelezen worden dan papieren boeken. We hebben als bibliotheek al een aanbod E-books, dat in januari 2014 uitgebreid zal zijn naar ca 4.000 actuele titels. De rechtenvrije E-books zitten al lange tijd in onze catalogus. De VakantieBiebApp zorgt voor leuke aanbiedingen om er kennis mee te maken. Zo hebben we een flinke schatkamer aan fysieke en digitale bronnen. Een ongekende hoeveelheid die we op maat toegankelijk moeten maken voor specifiek gebruik. Dat doen we met een catalogus die alle bronnen toegankelijk maakt. Maar ook met relevante selecties van bronnen rond schrijvers, thema’s en onderwerpen, zoals in onze wiki.

Werkplaats
De helft van onze gebruikers zijn kinderen. Zij zijn bezig zich te ontwikkelen tot zelfredzame individuen in een dynamische samenleving. Daarvoor is de bibliotheek een werkplaats. Die samen met tal van partners ondersteunende programma's heeft, gericht op basisvaardigheden als taal, lezen, digitale en mediavaardigheden. Maar die ook zorgt voor basisinformatie op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. De VoorleesExpress leest elke halfjaar 20 weken lang voor in gezinnen zonder voorleestraditie. Boekstart brengt baby's, peuters en kleuters actief in aanraking met boeken, taal en lezen. De Bibliotheek Op School zorgt dat er professionele ondersteuning is, dat kinderen met meer plezier meer leeskilometers maken en daardoor taalvaardiger worden en betere schoolprestaties kunnen leveren.
Met Lees en schrijf ondersteunt onze werkplaats volwassenen die met taal en basisvaardigheden actief zijn. En dat zijn grote aantallen. 10-15% van de bevolking is onvoldoende basisvaardig om zichzelf te redden in de samenleving.
Het 'Huis der taal' woont bij ons in en tal van trainingen en cursussen worden met partners in en om de bibliotheek uitgevoerd.
De Wijkwinkel zorgt dicht bij huis in wijk en buurt, en digitaal, voor het toegankelijk en bruikbaar maken van de informatie op het gebied van Wonen, zorg en welzijn. Samen met alle organisaties en personen op dit gebied. Een ongekende bron voor burgers en professionals op een ingewikkeld gebied van onze samenleving.

Onze werkplaatsprogramma's hebben een groot bereik en bereiken jaarlijks duizenden (jonge) mensen in het maatschappelijk hart van onze samenleving.

Ontmoetingsplaats
De bibliotheek is een Ontmoetingsplaats voor persoonlijke ontplooiing – voor mensen die dat willen. Dat doen we in aansluiting op de bronnen van kennis en cultuur die de bibliotheek beschikbaar stelt in de Schatkamer Er is elke dag wat te doen. En het mooie is dat de bibliotheek dat vooral faciliteert. Dat er sprake is van coproductie met partners en cocreatie met (groepen) gebruikers.
Het gaat hier om programma's als films kijken in de Kleine Keizerin, Leesclubs, het dichterscafé, lezingen, de Volksuniversiteit, het Huis van Zwarte piet, de Kinderboekenweek, Nederlands Leest etc. Programma's en activiteiten met op jaarbasis tienduizenden deelnemers.

Het is bij ons zichtbaar dat de nieuwe programma's van de bibliotheek er toe doen, maar bij bibliotheken die hun huisvesting al eerder vernieuwden en aanpasten aan de veranderingen in de samenleving, zijn de resultaten en het bereik en dus de betekenis van de bibliotheek al veel verder gevorderd.
De bezoekersaantallen groeiden en verdubbelden, de gemiddelde verblijfsduur steeg naar meer dan een uur en soms twee uur per bezoek.

Bibliotheken blijven schatkamers, maar worden steeds meer een werkplaats en een ontmoetingsplaats voor grote groepen burgers in het maatschappelijk hart van de kennissamenleving. En dat kan niet meer in een gebouw dat 50 jaar geleden is neergezet als uitleenbibliotheek. En wie denkt dat de bibliotheek nog alleen maar een uitleenbibliotheek is, is er blijkbaar al lang niet meer geweest of heeft zich niet verdiept in wat bibliotheken vandaag de dag doen. Die moet zich niet te veel willen bemoeien met de toekomst van onze bibliotheek. En al zeker niet met onze nieuwbouw.

Zo!

Jos Debeij



Neusgierig


Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Zwemmen, daar wil ik alles van weten. Hoe je de schoolslag kan leren want die vind ik heel lastig. Ik wil later wereldkampioen zwemmer worden.
Luna, 6 jaar

Sport en de mens achter de sport. Ik zou Willem van Hanegem wel eens willen interviewen, dat is een prachtig mens. Ik zou wel eens willen weten hoe hij zich altijd heeft kunnen handhaven. Hij had niet al teveel techniek maar kon wel voetballen, hij had echt de wil om te winnen denk ik.
G. Winter, 71 jaar

Als kind wilde ik alles weten van techniek. Als er iets kapot ging aan mijn fiets of aan een apparaat, wilde ik het zelf kunnen maken. Mijn vader deed het dan voor en ik stond er op de neus bij. Interesse in techniek is gebleven, het geeft een kick dat je het zelf kunt redden. Ik vind nu zonne-energie en duurzaamheid wel heel boeiend. Hoe kunnen gewone mensen op een goedkope manier zelf energie opwekken?
Marjan, 55 jaar

Ik ben al zeventig jaar aan het schaken. Ik ontwikkel het alleen nog in het spelen zelf. Ik oefen of lees er niet meer over zoals vroeger. Het is nu pure ontspanning. En ik lees boek-besprekingen. Als het me wat lijkt dan ga ik kijken bij de bibliotheek. Meestal moet ik het aanvragen. Geen probleem. Prachtig dat dat kan!
Meneer Metz, 79 jaar

Ik wil weten waar het talencentrum is in Deventer en wat ik er precies kan doen. Ik wil graag mijn Engels verbeteren. De teacher-toets doen en dan lesgeven aan kinderen. Het is een mooie taal, een internationale taal, de constructie van de zinnen is… mooi,…gemakkelijk.
Fatima, 43 jaar

Immanuel Kant. Dat komt zo. Ik las een geinig artikeltje op internet over twee mannen in de rij voor de kassa ergens in Rusland. Ze  kregen ruzie over Immanuel Kant. Het liep zo hoog op dat eentje zijn pistool trok en op de ander schoot! Dan denk ik: wat is er dan zo boeiend aan die Kant dat daar zo’n ruzie van kan komen! Ik vind het ook heel romantisch!En Russisch!
Arlette, 41 jaar

Ik lees graag waargebeurde verhalen. Bijvoorbeeld over hoe het is met meisjes in Islamitische landen. Hier in de bakkerij komt ook wel eens een vrouw uit Afghanistan, die helpen we een beetje. Door haar word ik bijvoorbeeld nieuwsgierig naar die culturen. Afhankelijk van wat ik tegenkom in mijn leven denk ik: daar wil ik meer van weten. Maar Cissy van Marxveldt zou ik ook nog wel es willen lezen. Alleen, dat zie ik nooit meer ergens!
José, 57 jaar


Mede mogelijk gemaakt door:

vrijdag 27 september 2013

Neusgierig

Waar willen mensen meer van weten? Waar ligt hun vraag? In het project Neusgierig vragen Gonnie Kleine en Alied van der Meer dat aan Deventenaren van alle leeftijden.
Ze trekken met de Gele Verhalenbus door Deventer en registreren alle brandende vragen, van praktisch en alledaags tot universeel, diepgeworteld en geheimzinnig. Vragen en bijbehorende neusafdrukken vormen samen een groeiend monument van de Deventer nieuwsgierigheid, de 'eerste bouwstenen' op weg naar een nieuwe bibliotheek.

Meer lezen? Alle neuzen zien? Kom naar de Bibliotheek Centrum en zie de verzameling wijsneuzen groeien!!

Hieronder leest een selectie uit de antwoorden van 17 september. Toen stond de Gele Verhalenbus in het Winkelcentrum Zandweerd.

Ik ben niet nieuwsgierig, ik doe graag het huishouden. Als ik ‘s morgens wakker word heb ik al een plannetje wat ik ga doen. Huishoudelijke tipjes, nee hoor, ik doe het gewoon op mijn eigen manier. Allesreiniger en dan niet teveel. Mijn man is wel erg nieuwsgierig, als we op een terrasje zitten gaat ie altijd met iedereen praten, daardoor ben ik ook wel iets meer benieuwd naar mensen geworden.
Tonnie, 74 jaar

Ik studeer toerisme, ik vind marketing heel erg boeiend. Ik ben ook geïnteresseerd in andere culturen. Wat ik in Thailand indrukwekkend vond was dat boeddhisme, het mediteren, een heel andere manier van leven. Zij kijken meer naar zichzelf. Als je zo leeft kom je er beter achter wat je eigenlijk waard bent. Dat lijkt haaks te staan op de marketing, twee tegenpolen, maar dat vind ik juist spannend, daar zit ik dan tussenin.
Sebastian, 21 jaar

Hoe herten, uilen en eekhoorns overleven in de kou. Ik lees heel veel dierenboeken maar over herten kan ik niets vinden. Walvissen en dolfijnen zitten in de zee en dat water is gewoon warm en bovendien kunnen die beesten er wel tegen als het water wat kouder is.
Maar hoe doen die anderen het?
Dynasty, 8 jaar

Ik ben gek op busjes, volkswagenbusjes. Ik denk altijd: hoe komen mensen eraan, wat doen ze ermee? Ik loop wel eens te fantaseren dat ik iets heel anders zou willen doen en dan denk ik altijd eerst aan zo’n busje. Leuk beschilderd, een rijdende keuken bijvoorbeeld. Of dat ik de schoolpleinen ermee langsga voor remedial teaching, tekenen of verhalen schrijven. Maar ik heb nog steeds niet het lef, ik heb het nog steeds niet gedaan.
Bea, 57 jaar

Ik ben niet nieuwsgierig, ik heb geen vragen. Ik kijk ook niet op Facebook, het interesseert me echt niet wat iedereen doet.
Anoniem, 18 jaar

Alles op medisch gebied, daar ben ik nieuwsgierig naar. Nieuwe ontwikkelingen in de gezondheidszorg, het menselijk lichaam, operaties, alles wat maar met het medische te maken heeft. Ik volg op televisie, bij Discovery een patholoog die de doodsoorzaak vaststelt. Als kind ging ik ook al  visjes opensnijden om te kijken hoe die er vanbinnen uitzagen.
Ria, 55 jaar


Mede mogelijk gemaakt door:

                                                                    
                                                                  

                                                                                    

donderdag 26 september 2013

Twee kapiteins op één schip

                                                                                      
‘Nieuwsgierig? Ik ben niet nieuwsgierig!! Ik hoef niet alles van iedereen te weten!’ Ook dat toetert iemand ons af en toe in de oren op onze expeditie met de gele bus, onze zoektocht naar de vragen in Deventer. Een soort ‘bijvangst’ die ons begint te intrigeren. ‘Ik ben niet nieuwsgierig’ lijkt een beetje kribbig antwoord op de vraag: ‘Gluur je wel eens bij de buren?’ Een vraag die wij helemaal niet stellen, maar die blijkbaar toch meeklinkt.
‘Lage’ nieuwsgierigheid, noemt de Britse geleerde David Hume het in 18e eeuw. Nieuwsgierigheid die stiekem door een gaatje in de deur wil kijken naar menselijke gedrag. Hiertegenover staat de ‘hoge’ nieuwsgierigheid die door een microscoop of een telescoop naar feiten in de verte of dichtbij zit te turen. Dat heet ‘liefde voor kennis’. Tja. En waarom ‘mag’ het ene dan wel en het andere niet? Zijn die ‘hoge’ en die ‘lage’ niet gewoon zusjes of broertjes? Met elkaar in de clinch, elkaar beïnvloedend, versterkend, maar voortkomend uit  dezelfde behoefte naar dat eeuwige ‘willen weten’ van de dingen die nog verborgen zijn?
De ontdekkingen in de hogere regionen, worden op een zeker moment wereldkundig gemaakt. Vroeger door middel van kijkkasten op de kermis, geleerde of geheime genootschappen in donkere kamers, later via film, televisie en internet. Attracties met een steeds groter publiek. Kennis die, hoe dan ook, de wereld verovert. Eenmaal in het bezit van de kijkkast, een huisbioscoop of internet, komt de mens van de ene glimmende vondst op de andere broeierige vraag. Want ja, het blijft een mens. Al getuigen niet alle opborrelende vragen van liefde voor de wetenschap, ze raken op z’n minst aan liefde voor ‘kennis’. En misschien groeit er zo, uit wat er aanvankelijk uitziet als stiekeme of lagere nieuwsgierigheid, omgekeerd ook weer een geaccepteerde menselijke interesse of zelfs een serieus onderzoek. Een onderzoek van mensen die nu eenmaal willen weten hoe ze moeten leven, opvoeden, hoe ze in vredesnaam gelukkig, rijk, bijzonder,ontspannen, aantrekkelijk, verheven, onthecht, interessant, kunnen worden. En daarvoor bij elkaar in de keuken willen kijken. En in de kamer. En in de slaapkamer. En in het hoofd.
Geheim en interesse? Hogere en lagere nieuwsgierigheid? Horen ze misschien juist bij elkaar als vissen in één net? Als kapiteins op een schip? Waarom zouden ze op elkaar moeten schelden over wie er aan het roer mag zitten en de weg moet uitstippelen, wie op de rotsen mag lopen? Terwijl ze in hetzelfde schuitje zitten en -een beetje zwalkend over de wateren- het eigenlijk sámen doen, al eeuwen. Waarschijnlijk kunnen ze helemaal niet zonder elkaar. Maar misschien ook niet zonder gekibbel. Het moet tenslotte wel een beetje spannend blijven!

Alied van der Meer

3e blog in het kader van project Neusgierig van Gonnie Kleine en Alied van der Meer, een kunstproject in de aanloop naar de nieuwe Deventer bibliotheek. Zie ook: www.obdeventer.nl

Mede mogelijk gemaakt door:

woensdag 25 september 2013

Een intiem geluid voor een groot publiek

Een interview met Delphine de Vigan

Op een prachtige lentedag in april mocht ik Delphine de Vigan interviewen aan een Amsterdamse gracht.
Zij was in Nederland om de Prix du Jeune Lecteur uit te reiken aan scholieren die een winnend essay hadden geschreven over “No et moi”, haar welbekende boek dat ook verfilmd is.
Tevens was haar nieuwste boek “Rien ne s’oppose à la nuit” in een Nederlandse vertaling enige weken hiervoor verschenen bij uitgeverij De Geus.

Delphine de Vigan (links) in gesprek met Sandra van Die
Op mijn vraag of zij ook meegewerkt heeft aan de productie van de film vertelt ze dat het schrijven van een boek en het maken van een film voor haar twee hele verschillende takken van kunst zijn. De schrijver van een boek heeft een andere bedoeling dan de maker van een film. Zij moeten elkaar dan ook volledig vrij laten, is haar mening.
Als schrijfster van “No et moi”(2007) zou ze nooit tevens de film zelf kunnen maken. Dat zou voor haar een soort verraad aan haar geschreven werk zijn.
Ze heeft het script dus ook niet van tevoren gelezen maar verklaart wel heel blij te zijn met het resultaat. Er zijn nog twee films in de maak, gebaseerd op haar boeken “Un soir de décembre” (2005) en “Les heures souterraines” (2009).

Wat betreft het maken van films: dat is voor haar een nieuwe uitdaging. Ze is momenteel in de afrondende fase van haar eerste film “A coup sûr”, volgens haar zeggen een lichtvoetige komedie die over een maand klaar moet zijn.

Het idee voor “No et moi”, over de bizarre vriendschap tussen het  vroegwijze meisje Lou en de dakloze jonge vrouw No kwam bij haar op toen ze in het echte leven oog in oog stond met een tenger meisje van rond de 18 jaar, die op straat leefde. Delphine had nooit beseft dat er zoveel jonge vrouwen dakloos zijn.
Het onderwerp van haar boeken is nooit “bedacht” maar is altijd een beschrijving van een emotie of een beeld dat zich aan haar opdringt. Zo zijn haar boeken niet bewust maatschappelijk geëngageerd, maar wordt ze wel soms bestempeld als een linkse schrijfster.  Dat gebeurde zeker ook toen haar volgende boek (“Les heures souterraines”) over het harde leven in een onderneming op wrange wijze erg actueel werd met tientallen zelfmoorden door werknemers van o.a. France Télécom.
De roman was niet een persoonlijk protest of een politieke daad, maar ze is uiteindelijk wel tevreden met het feit dat hij in dit kader gepubliceerd werd. Op deze manier gaan boeken een eigen leven leiden. Schrijven is voor haar veel meer een intieme, persoonlijke bezigheid en niet zozeer iets dat in het teken moet staan van de politiek.

Het gegeven dat No in het boek liefdevol wordt opgenomen in het kleine gezin van Lou (met verder alleen een vader en een moeder) is niet zozeer een dwingend voorbeeld voor hoe het zou moeten gaan in het normale leven. Het is eerder een beschrijving van een totaal ontredderd gezin met als achtergrond het verdriet van de depressieve moeder over het verlies van haar baby. Door puur toeval ontstaat deze onwaarschijnlijke situatie. Elk “normaal denkend” echtpaar zou zich wel twee keer bedenken voordat het instemt met de komst van een totaal onbekend, losgeslagen en ontheemd meisje in hun huis.
Het boeit de schrijfster vooral hoe dit heeft kunnen gebeuren. Juist in hun kwetsbaarheid komen ze terecht in een situatie die voor een ander onacceptabel zou zijn. Uiteindelijk wordt het gezin, juist door deze absurde keuze, weer wat gelukkiger en valt alles meer op zijn plaats.

Wellicht is het ook niet helemaal toevallig dat de moeder depressief is en haar dochter aan haar lot overlaat, wat ook als rode draad in het leven van Delphine zelf speelt, zo lezen we in haar nieuwste roman “Rien ne s’oppose à la nuit”.
In Frankrijk heeft dit boek, uitgekomen in 2011, al vele prijzen gewonnen, iets wat de schrijfster zelf ook heeft verrast.


Persoonlijk ben ik erg geraakt bij het lezen van dit boek over de jeugd van haar manisch-depressieve
moeder Lucille en het relaas over het leven als dochter van deze bijzondere vrouw, die op 61-jarige leeftijd zelf kiest voor de dood.
Delphine is in haar boek erg openhartig over zaken die speelden (en spelen) in haar familie van moeders kant. Zo komen de incest van opa George, die verder een erg innemende man is, de zelfmoorden van meerdere familieleden en natuurlijk de ziekteperiodes van haar moeder uitgebreid aan de orde.
Als dochter gaat Delphine op zoek naar wie haar moeder nu precies was. Daarvoor maakt ze een ronde langs haar grote familie (voornamelijk broers en zussen van haar moeder) die merendeels zeer openhartig is, maar ook vanwege de verschillende perspectieven zorgt voor twijfel over de precieze gang van zaken. Dat maakt het boek mijns inziens juist heel interessant, omdat dit in het dagelijkse leven niet anders gaat.

Op de vraag of ze ooit getwijfeld heeft of ze het boek wel zou uitgeven, antwoordt ze dat ze het van begin af aan heeft geschreven met de bedoeling om het naar buiten te brengen. Als dat niet zo was, zou het een ander boek zijn geworden. Alleen haar zus Manon zou het recht hebben gehad om haar veto uit te spreken. Dit heeft geleid tot wat aanpassingen van zaken die Manon te pijnlijk en te persoonlijk vond om naar buiten te brengen. Ze kreeg wel haar toestemming.

Natuurlijk heeft Delphine zelf enorm getwijfeld en was ze bang voor de reacties voor haar familie (dit beschrijft ze ook prachtig in het boek). Gaan ze dit boek accepteren? Verandert dit boek niet drastisch de relatie met haar familieleden? Uiteindelijk hebben ze veel respect getoond voor het eindresultaat.
Het onderwerp van haar volgende boek is nog niet bekend: ze is er nog niet aan begonnen en heeft zichzelf een korte pauze beloofd vanwege alle stormachtige belangstelling die ze heeft ervaren vanwege het succes van dit boek.

Rest ons dus om voorlopig uit te kijken naar haar eigen film (“A coup sûr”) en de verfilmingen van twee andere boeken, die op de rol staan.

Sandra van Die